Van Engels rijstijl naar Western rijstijl

Ik kan me nog goed herinneren dat met mijn eerste lessen van Dhr. Roemer dat, ik het zadel
helemaal niet lekker vond zitten, spijkerbroek was irritant, en die teugels...wat een geklooi!..

Het is voor mij alweer lang geleden..maar, weet het nog als de dag van gisteren.

Mijn eerste lessen waren "Benen eraf!! Handen uit elkaar!!", "Benen eraf!! Handen uit elkaar!!" enz..
Na bijna 12 jaar engels te hebben gereden, voelde ik me een verschikkelijke beginner!
Eigenlijk vond ik het daarmee helemaal niet zo leuk maar, ik moest en zou het leren!!

Ik zit nu al weer bijna 17 jaar in de western maar, ik heb er nooit spijt van gehad dat ik ooit ben overgestapt!

Mijn eerste Quarter hengst veulen "Solano" kocht ik toen ook daar op de Lucky D Ranch, hij was toen net 3 maanden oud...deze hengst is nu van Dhr. Wennekers (als hij nog niet doorverkocht is?)

Ik op Solano 2,5 jaar oud, en nog maar net zadelmak.
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

Wat waren jullie eerste ervaringen?

Holy smoke!! Zo lang geleden al?

Kan me solano nog als veulen herinneren.

Heb mijn eerste quartermerrietje daar ook als veulen gekocht, Lucky Joe-Ann.

Ik was eerst op de triple-x terecht gekomen, en had Bronco gekocht.

Foete boel!

Wilde daarna ook geen tweedehands paard meer, vandaar mijn keuze voor een veulen.

Nooit spijt gehad!

Wel nog voor korte duur een van onze quarters naar dressuur omgeschoold.

Als je instructeur wil worden , moet je het zelf ook kunnen

Dat vonden we beiden eigenlijk best leuk, alleen die spullen en kleding niet

Wel grappig, ze kon het toen allebei, wereldpaard toch?

En dat voor een puur cutting gefokte quarter!

Op de manege had niemand door dat ze een quarter was.

Ja, Lucky Joe Ann die ken ik zeker nog wel..zij is van Ricky Stardust en ook van Miss Zan Ann .. half zusje van Solano ...we worden oud! hahahahaha

Dat was ergens in 1997 of 1998, in 1987 was ik gestopt met dressuurrijden. Wij hadden toen nog geen internet en via via kreeg ik een adres in Aalsmeer bij ene Linda P.

Van les was nauwelijks sprake, in mijn opinie. Ik moest op een paard gaan zitten en naar een verhaal luisteren over de mystieke band tussen paard en mens. Maar ik wilde gewoon rijden.
De 1e les was dus een teleurstelloing en zonde van het geld. Daarna stonden we op een camping een keer en gingen we een westernles nemen op de Veluwe, ergens bij Hoenderloo.
Bestaat nu niet meer, Veluweranch heette het geloof ik.
Ging samen met mijn oudste dochter die toen dressuur reed.
Die les was al een stuk betert en ik was er helemaal weg van.

Was lastig om les te vinden en ben toen gaan lessen bij Rooie Cor, bij mij aan de overkant.
Dat was het begin 1997, 1998 zo'n beetje.

Idd Stan, ja die Rooie gekke Cor!
Hij heeft mijn merrie jaarling Miss Listo N Te, van Personatily's Listo toen nog gekocht.
Uiteindelijk heeft hij deze merrie doorverkocht aan Patrick (komt nog wel eens op Wennekers)

O jee..... Na heel wat jaaaren dressuur te hebben gereden en er ook de nodige jaren uit te zijn geweest qua rijerij en weer eens te gaan beginnen en Westernwedstrijden in Exloo te hebben gezien,dacht ik laten we dat maar eens mee gaan doen. Is eens wat anders en heb het paardengebeuren en rijerij altijd erg gemist. En qua financiën kon het ook weer. Nou de eerste drie maanden, eerlijk gezegd, ik vond het verschrikkelijk. Ten eerste de rijstijl vond ik eigenlijk maar niks, weer beginnen op de manege ( waar ik ooit mee ben begonnen hoor) , daar is natuurlijk niks mis mee, maar als je je eigen paard(den) gewend bent geweest is het even slikken, de zadels waren loodzwaar en dat vind ik nu nog ( erop zitten vond ik wel meevallen) en vond de paardjes eigenlijk wel heel errug klein en uh sorry vond ik toen ik begon helemaal niet mooi om te zien. Maar ja gaan met die banaan. Ik begreep er niks van. Altijd gereden en nu zat ik weer op de `kleuterschool`. Jan zei al, ga dan weer dressuur rijden. Maar nope ben een pitbull en vond toch, als ik er mee zou stoppen ik een goed onderlegd verhaal moest hebben waarom ik het niks vond. Maar van lieverlee begon ik zowaar het iets te begrijpen. Jan ondertussen ook begonnen maar niet zo lang volgehouden omdat hij geen manegemens was dus. Ben me ondertussen ook eens gaan verdiepen in het westerngebeuren en de paarden. Rij nu ondertussen ruim 8 jaar western ( waar blijft de tijd ), leuke omgeving waar ik ook al weer ruim 7 jaar les krijg met mijn eigen paardjes en zowaar ....ook daar begon ik weer hélemaal opnieuw . Wat een verschil van dag en nacht met de lessen van de manege en toen cowboy Ab. Benen stil ( tactmatisch drijven zat er dus nog in hahaha) handen vóór de knop ! en achter in je zadel zitten en niet aan die reins zitten ( daar ging mijn steun ( en toeverlaat)) . Nou was zo weer een dik half jaar onder de pannen om dit aan en af te leren. Maar ondertussen ben ik de Quaterhorse bijzonder mooi gaan vinden en vind op de dag van vandaag die karakters nog steeds héél bijzonder en de rijstijl geweldig. Nu al jaren denkend: zou hebben gewild dit ruim 37 jaar geleden al te hebben geweten dat dit bestond. Niks ten nadele hoor van de dressuur en de daarbij behorende type paard ( krijg zelfs nog kippenvel als ik een prachtige kùr op muziek zie) maar ben er wel achter dat de westernstijl mooier, boeiender en best niet makkelijk is en de quarter mijn hart gestolen heeft.

Dat heette toen Jococo ranch bij rooie Cor. Ik reed toen op dat ouwe paard van hem, Rapido. Toen ik mijn eigen paard had kwam Cor wel eens bij ons, of ik ging bij hem. Al naar hoe de toestand van de rijbakken waren, Ik had geen drainage toen op RockyRoadRanch 1. Toch is bij rooie Cor de klik gekomen. Dus al wordt bedoeld 1e les in de zin van les en er wat van opsteken, dan was dat bij Cor.

De namen van de paarden die je noemt zeggen mij toch wel iets Con, maar hoe precies weet ik niet meer. Rooie Cor had wel vaker paarden die hij dan weer verkocht. Tis al weer een tijd geleden, een eeuwigheid lijkt wel, die lessen met rooie Cor.

Typt niet lekker op een smartphone, sorry

He Stan, heb nu pas door dat jij het bent!

Welcome back, buddy!

Hij heeft mijn merrie jaarling Miss Listo N Te, van Personatily's Listo toen nog gekocht.
Uiteindelijk heeft hij deze merrie doorverkocht aan Patrick (komt nog wel eens op Wennekers)

Die heeft tussen door nog welgeteld 1 dag bij ons gestaan, maar ik heb haar direct weer op laten halen. Ze zoog lucht

Cor had mij gemailt omdat, ik de eerste eigenaar was en mij dus de eerste keus wilde geven.
Ja, dat luchtzuigen kwam ik ook achter toen ik ging kijken bij Cor.
Ik kende de merrie te goed en was eigenlijk alleen geschikt voor een man!
Heb dus niet de merrie teruggekocht.

Thanks Sonita. Hahaha Con kon het niet laten, das met de meeste cowgirls toch ook ? Heb zelf 3 merries gehad en heb nog merriese en had een ruin maar dat was weer een vrouwenpaard, was 10 jaar van 1 en dezelfde vrouw geweest.

Tsja uiteindelijk ben ik op de Kalverhoek gaan rijden b ij Jimmy en Roy vd Hoeven en op de Double R Ranch. Meer smaken waren er niet in die tijd.

De rooie was/is eem goeie kerel en als taxidriver in Mokum kon ik het goed met hem vinden omdat ik ook uit een taxifamilie kom. Maar ik had issues met oude ideeen how to break a horse. En ik had daar andere ideeen over.

Maar toch denk ik met veel plezier terug aan die beginlessen.

Maar ik had issues met oude ideeen how to break a horse. En ik had daar andere ideeen over.
Jij niet alleen!

Ik vind mannen/vrouwen paarden inmiddels een broodje aap verhaal [Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

Wij hebben samen nu inmiddels heel erg veel paarden gereden en getraint, en er is weinig verschil in hoe ze op een vrouw - man reageren.

Vrouwen kunnen ook explosief zijn, en mannen, zowel als vrouwen ,hardhandig of lomp.

Niet dat Joe inmiddels graag met mannen omgaat, behalve die bij mij hoort

Maar jong geleerd......

Zo'n 6 jaar geleden heb ik mijn toenmalige KWPN-er van 1,73m in moeten laten slapen. Wat een verdriet! Reed met hem een beetje dressuur en in de bossen, gewoon relaxt. Dressuur was nooit zo mijn ding, zat nooit echt netjes rechtop met de schoudertjes naar achteren, etc.

Toen viel ik ineens in een gat. Naar een manege gaan om weer op manegepony's te rijden zag ik echt niet zitten. Een vriendin was in die tijd helemaal gevallen voor de reining. Zij leste bij iemand en vroeg me of ik een keer een lesje wilde proberen? Vond het wel oké, maar in mijn achterhoofd had ik besloten weer zo'n reus van een KWPN-er aan te schaffen. 1e les was DRAMA, kon nog geen cirkel rijden (deed veeeel te veel). Dat kon ik echt niet uitstaan, zeker omdat ik die vriendin heel relaxt zag rondgaan!
Na een paar maanden ben ik een wedstrijd gaan kijken, de Open klasse van de DRHA. Dát wilde ik ook kunnen!

De KWPN-er is er nooit meer gekomen....

Leuk om de verhalen te lezen maar, hebben jullie nog een leuke foto uit die oude tijd?
1 foto is genoeg hoor.
Wil je meer foto's laten zien, open dan een nieuw onderwerp bij "Pictures" met als titel
"Uit de oude doos"

Denk dat je gelijk hebt Sonita. Zal zo zijn dat hij gewend is aan 1 persoon en dat het tijd en geduld nodig heeft om dat te veranderen.

Ik weet niet of ik zelf nog foto's heb uit die tijd. Zal dan foto albums moeten uitpluisen.

Van western wist ik nog niet veel in die tijd, maar met rooie Cor kwam daar snel verandering in

Solano is nog steeds van Jos en dekt zich suf de laatste jaren.

Ook ik reed heel lang geleden dressuur en waagde me af en toe aan een springparcoursje.

Op een dag kwam Henk van Amstel met een aantal van zijn leerlingen een Demo geven op "de Ruif"

Ik werd gevraagd om met mijn dressuur knol Nob mee te rijden in de Reining om het verschil tussen Reining en Dressuur te laten zien ( Ik was in die tijd buiten onze instructeur de enige die een goed changement kon neerzetten en de zijgangen goed beheerste).

Al met al vond ik het hele westernrijden 10× niets, maar de band die speelde .., dat was de band die mijn toekomstige hubbie en ik wel zagen zitten voor onze bruiloft.

Inmiddels zat ik regelmatig met Cees Slootwijk te praten , die de demo geregeld had en de eigenaar was van de "El Paso Ranch" en mij wel zag zitten om zijn trackener hengst Vulcan verder door te rijden.

Om een lang verhaal kort te maken , wij gingen met Cees en een bunch mensen die om hem heen hingen (o.a. Rooie Cor) naar de Madepolder om de lui van de band ( allemaal amateurs en westernriders , de namen die ik nog herinner Janet Hageman , Mikel Lobry en jaja, Peter Simons) over te halen om op onze bruiloft te komen spelen .

Na een paar super gezellige avonden in de Saloon , kwam ineens de volgende vraag: Jongens jullie komen hier nou wel elke keer gezellig , maar wanneer nemen jullie nu eens een lesje?

Tja toen dus unaniem besloten om dat dan ook maar een keer te doen voor de fun.

Na die ene les was ik dus meteen helemaal verkocht, wat een verademing een paard dat zomaar zijn achterhand ging gebruiken , zonder dat je je het apezuur zat te drijven , dat losse teugeltje , geen last van mijn heupen door de relaxte manier van zitten.

Na die eerste les op de Madepolder ben ik accuut gestopt met engels rijden , ( op een paar privé lesjes , die ik nog tegoed had en de laatste wedstrijd om mijn dressuurkampioenstitel van het voorgaande jaar te verdedigen na) en ben bij Cees gaan lessen met als extra ondersteuning 1× in de maand een les op de madepolder ( waar Cees dan meestal weer een verhitte discussie kreeg met Henk over Engelse ruiters die western zijn gaan rijden en beide hun gelijk probeerden te halen)

Na een aantal lessen ging ik met Cees mee om naar een tractor te kijken , en werden we meteen meegetroont om naar de Arabieren te kijken en met name naar de toen 1.5 jarige hengst Karthoum . Ik viel als een baksteen voor dit heerschap en een paar weken later was ik zijn nieuwe baasje.

Op een dag klopten er 2 jongetjes aan bij de El Paso, die kwamen kijken hoe het met Karthoum ging , 3× raden wie dat waren , de heren Roemer.

Dennis is toen bij Cees begonnen te rijden , nam ons mee naar Sjaak Marsman om zijn Arabieren te bekijken en ook Sjaak hebben we tot de westernsport bekeerd.

Al met al een super leuke tijd gehad bij de El Paso , heel veel paarden gereden en heel veel geleerd.

Uiteindelijk verhuisden wij naar Almere en kwam Karthoum in Muiderberg op stal .

Met vallen en opstaan zijn wij samen de westernsport ingedoken met hulp van diverse trainers stapje voor stapje verder gekomen en hebben na die allereerste wedstrijd van de Westernriders Amsterdam heel wat wedstrijden getuft.

Cees Slootwijk is nog eerder begonnen op de grond waar wij RockyRoadRanch 1 begonnen. Een mooie tijd. Pioniers nog niet verpest door commerciele invloeden.

Helaas verleden tijd. Maakt niks uit want je bent wat je doet. Heb mijn eigen homeranch en vindt dat prima zo.

Maf dat je zo dicht om elkaar heen draait!

Onze merrie Charming was, voor ze van ons was, van Sjaak.

Wat een fraaie verhalen allemaal.
Nou mijn verhaal is heel kort en heel saai.
Mijn dochter kreeg een paard en pa vond het ook leuk dus kocht er ook een.(engels) Kreeg een western les bij pinkie hagenbeck en reed op een haflinger die alles deed wat ik niet wilde (vanaf toen heb ik een hekel aan haflingers)
Maar het rijden in een spijkerbroek beviel me wel.Heb mijn kwpn verkocht en een quarterXappie gekocht bij Salimans in Lanaken.Heb daar een paar weken gestaan en ben toen naar Hagenbeck gegaan om Dreams in te rijden (hij was zo groen als gras)
Raakte bevriend met de toenmalige trainer daar en we hebben een aantal jaar samen op de een en andere stal gestaan.Heb van hem alles geleerd wat ik nodig had om verder te kunnen.
Men zegt weleens dat ik erg veel geluk gehad heb en meteen iemand vond waar het mee klikte en die mij weg wijs maakte in het western gebeuren van belgie.
Allemaal heel saai en geen leerweg van vallen en opstaan en weer overnieuw beginnen bij een andere trainer.gewoon meteen goed en klaar.
Dat alles heeft plaats gevonden in 1995.Dus eigenlijk ben ik nog vrij groen

Zo maf is dat eigenlijk niet, western wereldje is niet zo groot!

Niks saai aan RTO ! Hier ook, natuurlijk was ik altijd gek van USA en het hele gedoe.

Liep niet voor niks met een enorme kuif van 1979 tot 1989. Alles van de USA slokte ik op, en ook van de UK. Teddyboy's rule was het in die tijd.

In een giga zwarte Chevy Impala 1964 gingen wij naar Noordwijk a/d Zee en hadden keihard rockabilly op.



Dat was even off topic, maar wel de reden dat ik weer ging rijden. Als er geen westernrijden was geweest met bijbehorende attitude was ik nooit meer gaan rijden.

Nou ik had eigenlijk helemaal niet met amerika.
Ik kocht italiaanse kleding ( de eigenaar belde mij als er weer een nieuwe collectie binnen was en ik kreeg dan de eerste keuze) Reed in grote duitse limousines,ging elke week naar het casino.Kortom jakkes.
Als ik er nu aan terug denk heeft dat totaal niets gemeen met hoe ik nu leef en denk.

Bij de eerste Rocky Road, heeft Cees geen westernstal gehad , maar reed ie nog gewoon engels. Aanradertje als je meer van Cees wil weten lees dan is een keer "De Luchtcowboy" auteur Corine Nijenhuis.

Grappig is dat toch, dat je altijd mensen tegenkomt , wiens pad parallel loopt aan het jouwe , die dezelfde mensen vroeger of later hebben gekend.

Die iets met hetzelfde plekje hebben waar jij ook zoveel mee hebt.

Rob [Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.] Thank goodness!

@ Jo quarter; ik snap er niks van dat ik jou niet ken!

Of misschien wel, maar weet ik het niet

@Reiner13 Was een '73 Bel Air ook ok?