Gisteren was eindelijk de grote dag, het gaat zo goed de laatste weken met Tsib dat ik hem de afgelopen tijd wat meer heb belast met longeren, voor degene die het nog niet helemaal kunnen volgen.
Tsib is vorig jaar maart geopereerd aan zijn linker voor been na een trap te hebben gehad van een ander paard bij de vorige eigenaar, waardoor zijn bot leek op een artrosebeen (wat geen artrose is) in Utrecht hebben ze zijn kroongewricht vast gezet, omdat er bijna geen kraakbeen meer tussen het gewricht zat, met een plaatje aan zijn bot zodat er geen beweging meer in dit gewricht zit, hij heeft uiteindelijk bijna 1,3 jaar gerevalideerd, bij de minste vreemde beweging of bij iets te lange hoeven liep hij gelijk onregelmatig dus lang op rust gestaan, tot hij zich begon te vervelen in april, trapte veel tegen de wand van zijn stal, brak uit zijn stal en in de wei rende hij als een gek achter Cody aan om zijn energie kwijt te kunnen.
Het longeren ging met zijn beentje goed dus gisteren de stoute schoenen aangetrokken en op hem gaan zitten. Van de week eerst rustig op het zadel gehangen aan beide zijden dit ging echt super Tsib vond het geweldig hij bleef netjes stil staan ik heb al die tijd alleen met hem getraind tot gisteren toen er een helper mij kwam assisteren. Gisteren voor het eerst ook gestapt al hangend aan het zadel ondanks dat de helper hem vast had bleef hij heel koel, toen de poging gewaagd rustig mijn rechterbeen over hem heen gelegd en meneer vertrok geen spier toen ik rustig in het zadel ging zitten was Tsib even gespannen maar dat ebte gelijk weer weg toen hij ontspannen was ben ik er weer afgegaan, hij heeft de hele tijd netjes stil gestaan, bij de 2e poging om op zijn rug te komen bleef hij weer zo koel dat ik mijn helper vroeg om een stap of 2 te zetten, dit vond Tsib wat eng waardoor hij naar mijn mening iets te veel spanning kreeg, even blijven zitten en toen de spanning weg was eraf gegaan.... kijken of hij zonder begeleider wel ontspannen kan blijven, ik ga het vanmiddag weer alleen met hem proberen.